ממלא מקום

קופים מצלמים

גישה חופשית הורדה
  • תיאור

תיאור מוצר

קופים מצלמים

ינאי טויסטר

נקודת המוצא של מסה זו היא המקרה המפורסם של תצלומי סלפי שצילם קוף מקוק מצויץ, שהצליח לשים את ידו על מצלמתו של צלם טבע בריטי ביערות אינדונזיה ב-2011. הדיוקנאות העצמיים המחויכים של הקוף הופיעו בעיתונות העולמית והציתו ויכוח משפטי וציבורי סביב שאלות של זכויות יוצרים, תמלוגים ושימוש הוגן בדימויים. לטענת טויסטר, עצם קיומו של הוויכוח מעיד על קריסתה של החלוקה הדיכוטומית המסורתית בין הטבעי והחייתי ובין האנושי והטכנולוגי, ומזמין בחינה חדשה של הצילום כמעשה ייחודי אשר משלב בין כל ההיבטים האלה. לשם כך הוא שואב מהתורה הפילוסופית הייחודית של וילם פלוסר (Flusser), בייחוד מהתשתית המושגית של ״דימוי״, ״אינפורמציה״, ״אפרטוס״ ו״תוכנה״, שפיתח במסגרת הדיון בצילום, ובוחן את הדרכים שבהן האוטומציה של הצילום שינתה את תפיסות הכוונה, הזיכרון והפעולה שלנו, עד כדי כך שבמובנים אחדים כולנו ״קופים מצלמים״.

Photographing Monkeys

Yanai Toister

The starting point of this essay is the famous case of the selfie taken by a crested black macaque who managed to get hold of the camera of a British nature photographer in the forests of Indonesia in 2011. The monkey’s smiling self-portraits appeared in media around the world and sparked a legal and public debate over issues of copyright, royalties, and fair use of images. Toister argues that the very existence of a debate is evidence of the collapse of the traditional dichotomous division between the natural and the animalistic and between the human and the technological, and invites a reexamination of the photograph as a unique act that combines all these aspects. To this end, he draws on the unique philosophy of Vilém Flusser, especially the conceptual foundation of “image,” “information,” “apparatus,” and “software” which he developed in his discussion of photography. Using that philosophical approach Toister examines the ways in which the automation of photography changed the perceptions of our intention, memory, and actions, to the extent that in some ways we are all “simian photographers.”

قرود مصوّرة

يناي تويستر

نقطة انطلاق هذه المقالة هي الحالة الشهيرة لصور السيلفي التي صورّها قرد المكّاك المتوّج، الذي نجح في وضع يده على كاميرا مصوّر طبيعة بريطانيّ في غابات إندونيسيا عام 2011. ظهرت الصورة الشخصيّة المبتسمة للقرد في الصحافة العالميّة وأشعلت جدلًا قضائيًا وجماهيريًا حول سؤال حقوق الملكيّة الفكريّة والعائدات والاستخدام العادل للصور. يدّعي تويستر أنّ مجرّد وجود هذا الجدل يدلّ على انهيار التقسيم الثنائيّ التقليديّ بين الطبيعيّ والحيوانيّ وبين الإنسانيّ والتكنولوجيّ، ويدعو إلى إعادة النظر إلى التصوير كعمل فريد من نوعه يدمج بين كلّ هذه الجوانب. لذلك، يستعير من النظريّة الفلسفيّة الخاصّة لويلم فلوسر (Flusser)، وخصوصًا من البنية التحتيّة المفاهيميّة ل"الصورة الذهنيّة"، و"المعلومات"، و"الأبارتوس"، و"البرمجيّات"، التي طوّرها في إطار النقاش حول التصوير، ويبحث الطرق التي غيّرت فيها أتمتة التصوير مفاهيم القصد والذاكرة والفعل لدينا، لدرجة أنّنا كلّنا، بعدّة معاني، "قرود مصوِّرة".

+ תקציר

קופים מצלמים

ינאי טויסטר

נקודת המוצא של מסה זו היא המקרה המפורסם של תצלומי סלפי שצילם קוף מקוק מצויץ, שהצליח לשים את ידו על מצלמתו של צלם טבע בריטי ביערות אינדונזיה ב-2011. הדיוקנאות העצמיים המחויכים של הקוף הופיעו בעיתונות העולמית והציתו ויכוח משפטי וציבורי סביב שאלות של זכויות יוצרים, תמלוגים ושימוש הוגן בדימויים. לטענת טויסטר, עצם קיומו של הוויכוח מעיד על קריסתה של החלוקה הדיכוטומית המסורתית בין הטבעי והחייתי ובין האנושי והטכנולוגי, ומזמין בחינה חדשה של הצילום כמעשה ייחודי אשר משלב בין כל ההיבטים האלה. לשם כך הוא שואב מהתורה הפילוסופית הייחודית של וילם פלוסר (Flusser), בייחוד מהתשתית המושגית של ״דימוי״, ״אינפורמציה״, ״אפרטוס״ ו״תוכנה״, שפיתח במסגרת הדיון בצילום, ובוחן את הדרכים שבהן האוטומציה של הצילום שינתה את תפיסות הכוונה, הזיכרון והפעולה שלנו, עד כדי כך שבמובנים אחדים כולנו ״קופים מצלמים״.

+ English

Photographing Monkeys

Yanai Toister

The starting point of this essay is the famous case of the selfie taken by a crested black macaque who managed to get hold of the camera of a British nature photographer in the forests of Indonesia in 2011. The monkey’s smiling self-portraits appeared in media around the world and sparked a legal and public debate over issues of copyright, royalties, and fair use of images. Toister argues that the very existence of a debate is evidence of the collapse of the traditional dichotomous division between the natural and the animalistic and between the human and the technological, and invites a reexamination of the photograph as a unique act that combines all these aspects. To this end, he draws on the unique philosophy of Vilém Flusser, especially the conceptual foundation of “image,” “information,” “apparatus,” and “software” which he developed in his discussion of photography. Using that philosophical approach Toister examines the ways in which the automation of photography changed the perceptions of our intention, memory, and actions, to the extent that in some ways we are all “simian photographers.”

+ Arabic

قرود مصوّرة

يناي تويستر

نقطة انطلاق هذه المقالة هي الحالة الشهيرة لصور السيلفي التي صورّها قرد المكّاك المتوّج، الذي نجح في وضع يده على كاميرا مصوّر طبيعة بريطانيّ في غابات إندونيسيا عام 2011. ظهرت الصورة الشخصيّة المبتسمة للقرد في الصحافة العالميّة وأشعلت جدلًا قضائيًا وجماهيريًا حول سؤال حقوق الملكيّة الفكريّة والعائدات والاستخدام العادل للصور. يدّعي تويستر أنّ مجرّد وجود هذا الجدل يدلّ على انهيار التقسيم الثنائيّ التقليديّ بين الطبيعيّ والحيوانيّ وبين الإنسانيّ والتكنولوجيّ، ويدعو إلى إعادة النظر إلى التصوير كعمل فريد من نوعه يدمج بين كلّ هذه الجوانب. لذلك، يستعير من النظريّة الفلسفيّة الخاصّة لويلم فلوسر (Flusser)، وخصوصًا من البنية التحتيّة المفاهيميّة ل"الصورة الذهنيّة"، و"المعلومات"، و"الأبارتوس"، و"البرمجيّات"، التي طوّرها في إطار النقاش حول التصوير، ويبحث الطرق التي غيّرت فيها أتمتة التصوير مفاهيم القصد والذاكرة والفعل لدينا، لدرجة أنّنا كلّنا، بعدّة معاني، "قرود مصوِّرة".

קטגוריה: