חלל ריבונות: דהמש – כרונולוגיה של כפר לא מוכר

חלל ריבונות: דהמש – כרונולוגיה של כפר לא מוכר

אליה מילנר וחיים יעקובי

מאמרם של אליה מילנר וחיים יעקובי מביא את סיפורו של כפר דהמש, כפר פלסטיני לא מוכר בגבולותיה של העיר לוד שבעניינו מתנהל מאבק משפטי ממושך. לטענת המחברים, מרחבים לא מוכרים אינם רק תוצר של מדיניות תכנונית, אלא הם משקפים את כינונה ואת עיצובה של הריבונות הישראלית על הטריטוריה באמצעות פרקטיקה של אי-הכרה. ואמנם, עיון במסמכים המשפטיים והתכנוניים שהוצגו במסגרת מאבקם המשפטי של תושבי דהמש מלמד כי הדיון המשפטי מובנֶה כך שלא יגיע לכדי הכרעה וסיום. המקרה של דהמש, הממוקם במטרופולין תל אביב (ולא בנגב), חושף את חוסר היציבות התמידי של מרחבים שבהם הפרויקט הציוני לכאורה הושלם, אלה שאינם נתפסים בדרך כלל כמרחבים של קונפליקט לאומי. הדיון המשפטי-תכנוני בשאלת ההכרה או אי-ההכרה בדהמש נבחן במאמר לאור עבודתו של קרל שמיט העוסקת בריבונות כהכרעה בדבר השהיית החוק: מילנר ויעקובי טוענים כי במקרה הזה, הכוח הריבוני מבקש למתוח את מומנט ההכרעה הריבונית כדי לקבע את נוכחותו במרחב הפוליטי.

The Space of Sovereignty: Dahmash – A Chronology of an Unrecognized Village

Elya Milner and Haim Yacobi

This article offers a critical discussion of the spatial and political dimensions of Dahmesh, an un-recognized Arab village within the boundaries of the city of Lod, which is the subject of a prolonged legal struggle for recognition. The article suggests that the phenomenon of unrecognized villages cannot be seen solely as a product of planning policies; rather, it should be understood in the context of the construction of Israeli sovereignty. Using different documents produced as part of the Dahmesh residents’ legal struggle, the authors show how the legal debate is shaped in such a way that it cannot be brought to conclusion. This persistent non-decision is analyzed in light of Carl Schmitt’s concept of sovereign decision, claiming that the reluctance to bring the debate to an end is a practice meant to “stretch” the moment of decision in order to allow the continuous presence of the sovereign in the political space. According to this theory, the spaces produced by this practice are “spaces of sovereignty,” and their existence can be understood as a result of the tension between sovereign decisions and norms as restraining forces. The authors conclude with thoughts regarding the function of postponement in actions of resistance.

فضاء السيادة: التسلسل التاريخي لقرية غير معترف بها

إلياه ميلنر وحاييم يعقوبي

تعرض مقالة إلياه ميلنر وحاييم يعقوبي قصة قرية دهمش، وهي قرية فلسطينية غير معترف بها على تخوم مدينة اللد، تخضع لمداولات قضائية مستمرة. يقدّم الكاتبان طرحًا مفاده أن الأحيزة غير المعترف بها ليست مجرد ثمرة لسياسات تخطيطية، وإنما تعكس تشكيل وبلورة السيادة الإسرائيلية على المناطق عبر ممارسة عدم الاعتراف. وبالفعل، فإن قراءة الوثائق القضائية والتخطيطية، المعروضة في إطار الصراع القضائي لسكان دهمش، تكشف لنا أن التداول القضائي مبرمج بحيث لا يصل إلى قرار نهائي وإغلاق الملف. تكشف حالة دهمش، المتواجدة في حاضرة تل أبيب (وليس في النقب)، غياب الاستقرار الدائم للأحيزة التي اكتمل فيها المشروع الصهيوني ظاهريًا، وهي أحيزة لا يُنظر إليها عادة كحقل للصراع القومي. تتناول المقالة التداول القضائي التخطيطي، بشأن مسألة الاعتراف أو عدم الاعتراف بدهمش، انطلاقًا من كتابات كارل شميت حول السيادة بوصفها قرارًا بشأن تأجيل نفاذ القانون. يقدّم الكاتبان طرحًا مفاده أن القوة السيادية تسعى في هذه الحالة إلى تمديد عزم القرار السيادي بغية تثبيت حضورها في الحيز السياسي.

תקציר בעברית של המאמר

תקציר באנגלית של המאמר

תקציר בערבית של המאמר