מבט דורי ומגדרי על מחאת האוהלים

מבט דורי ומגדרי על מחאת האוהלים /
חנה הרצוג

המאמר מציע מבט דורי ומגדרי לניתוח מחאת קיץ 2011. למול הטענה הרווחת שהמחאה היא מחאת המעמד הבינוני, מחברת המאמר טוענת, מתוך פיתוח תפיסתו של קרל מנהיים, שמדובר בתופעה המבוססת על החוויה של יחידות דוריות מגוונות. חוויה זו, החוצה קטגוריות נתונות, משותפת לבני הדור שבגרו בסביבה המעודדת מגמות של דה-פוליטיזציה, אינדיבידואליזם, הפרטה ושיח ניאו-ליברלי, ושרבים מהם אימצו אותן, מבחירה או מאילוץ, אל תוך עשייתם היומיומית. המחאה היא גם תוצר של תהליכים מעצבים אלה וגם ביטוי לאכזבה מהם ומההבטחות שהיו גלומות בהם. המחברת מציעה לראות במחאה ביטוי להתפכחות של יחידות דוריות א-פוליטיות, המחפשות דרך לפרש את ניסיון חייהן ולהציע שפה חדשה שתמשמע את הניסיון הזה. במהלך זה נפגשו הלכי הרוח שהובילו למחאה עם השיח הפמיניסטי ועם העשייה הפמיניסטית שהתפתחו משנות התשעים של המאה העשרים ואילך, ומתוך כך הכשירו שפה וכלים לחשיבה אחרת. המאמר מציע ניתוח רב-ממדי ותהליכי, הרגיש לתהליכי הטיהור, היינו, ניתוח שמגדיר את ה"מחאה" כתופעה חדשה ובו בזמן מצביע על תהליכי ההכלאה של המרכיבים המגוונים ולעתים אף הסותרים המתקיימים בתוכה.

A Generational and Gender Perspective on the Tent Protest /
Hanna Herzog

The 2011 protest is analyzed in generational and gender terms. The common assertion that it was a middle-class protest is rejected in favor of the argument, which draws on Karl Mannheim, that the phenomenon is based on the experience of diverse generational units. This experience, which transcends defined categories, is shared by all members of the generation that grew up in an environment that encourages trends to depoliticization, individualism, privatization, and the neoliberal discourse. Many of them were swept up by these trends, by choice or otherwise, and incorporated them into their daily lives. The protest is a product of these formative processes and an expression of the disappointment with them and their latent promises. The protest should be seen as a new clear-headedness on the part of apolitical generational units that are looking for a way to interpret their life experiences and to propose a new language to give meaning to this experience. In the process, the dispositions that led to the protest encountered the feminist discourse and feminist activism that have developed since the 1990s, which enabled them to create a language and tools for a different type of thinking. A multidimensional and process-oriented analysis is offered, one that is sensitive to the purging processes—that is, an analysis that defines the protest as a new phenomenon while at the same time pointing to the fusion of the diverse and sometimes contradictory components that exist within it.

نظرة جيلية وجندرية إلى احتجاجات الخيام /
حنّة هرتسوغ

يقترح هذا المقال نظرة جيلية وجندرية لتحليل احتجاجات صيف 2011. ففي مقابل الادعاء السائد الذي يرى بهذه الاحتجاجات بوصفها احتجاجات الطبقة الوسطى، تدّعي كاتبة هذا المقال، استنادًا إلى تطوير الإطار النظري لكارل مانهايم، أن هذه الاحتجاجات مرتبطة بتجربة خاصة بفئات جيلية مختلفة. تشترك في هذه التجربة فئة جيلية ترعرعت في بيئة تقوم بتشجيع تصوّرات عينية: الابتعاد عن التسييس، والميل نحو الفردانية، والدفع بالخصخصة إلى الأمام وتبنّي الخطاب الليبرالي الجديد عند غالبيتهم، سواء طوعًا أو كرهًا، واعتمادها في صلب نشاطاتهم وممارساتهم اليومية. ظهرت هذه الاحتجاجات بوصفها نتاجًا لهذه التصوّرات المبلورة وكذلك تعبيرًا عن خيبة الأمل منها ومن الوعود التي كانت تنطوي عليها. تقترح الكاتبة اعتبار هذه الاحتجاجات تعبيرًا عن صحوة هذه الفئات الجيلية غير المسيَّسة من غفلتها، ومحاولة للبحث عن سبيلٍ لتفسير تجربة حياتها واقتراح لغة جديدة تستند إليها. خلال هذه المسيرة التقى المزاج العام الذي أدّى إلى الاحتجاجات مع الخطاب والنشاط النسوي الذي تطوّر منذ عقد تسعينيات القرن المنصرم وما بعد، ذلك الالتقاء الذي أفضى إلى تطوير لغة وأدوات تحليل جديدة. يعرض المقال تحليلاً متعدّد المستويات والسيرورات يستشعر عمليات التطهير، أي، تحليلاً يرى "بالاحتجاجات" ظاهرة جديدة ويشير في الآن ذاته إلى سيرورات تهجين المكوّنات المتنوّعة والمتناقضة أحيانًا التي تجري داخلها.