תיקון בשלט רחוק: אמביוולנטיות פוסטקולוניאלית ונוסטלגיה ציונית במסע של "כוכב נולד" להודו

תיקון בשלט רחוק: אמביוולנטיות פוסטקולוניאלית ונוסטלגיה ציונית במסע של "כוכב נולד" להודו
אֹרן ליביו

המאמר דן במסעה של תוכנית הריאליטי "כוכב נולד" להודו במטרה לאתר כישרונות מוזיקליים בקרב התרמילאים הישראלים. הודו מוצגת בתוכנית כמרחב אמביוולנטי המשקף מאפיינים מסוימים של הנרטיב האוריינטליסטי המסורתי, אך מסונן דרך פילטר של מודעות עצמית, אירוניה ורפלקסיביות המשמש לכאורה כחיסון מפני אותו נרטיב עצמו. מבחינה מרחבית, הודו מובנית כ"אחר" האולטימטיבי: פרימיטיבית, לא מפותחת ומזוהמת. אולם מבחינת ציר הזמן, ייצוגים אוריינטליסטיים "חיוביים" כגון פשטות ו"אותנטיות" מייצרים כמיהה נוסטלגית. הם משקפים לכאורה את הציונות ההגמונית בטרם השתבשה ובכך משרתים את הפרויקט של "כוכב נולד" שתכליתו לייצר מודל של לאומיות מסחרית רגשנית. מתוך הדיאלקטיקה של דחייה ומשיכה נבנה אפוא דגם היברידי של נוסטלגיה ציונית העושה שימוש במרחב ההודי ובפרקטיקות של תיירות ניאו-ליברלית כדי להגדיר את הזהות הישראלית.

Redemption by Remote Control: Postcolonial Ambivalence and Zionist Nostalgia in "A Star Is Born"’s Journey to India
Oren Livio

In its sixth season, the Israeli TV reality show A Star Is Born set out for India to search for musical talent among Israeli backpackers. The special auditions episode is a vehicle for examining how the Indian space is imagined in Israeli popular culture. Through an analysis of the postcolonial hybrid encounter I examine the ways in which India is constructed as an ambivalent space characterized by elements of traditional Orientalist discourse, albeit a discourse that is "filtered" through the prism of self-awareness, irony and reflexivity that seems to serve as an antidote to that selfsame discourse. Spatially, India is constructed as the ultimate other: primitive, undeveloped and polluted. At the same time, "positive" Orientalist representations, such as simplicity and "authenticity," foster a nostalgic temporal yearning for an "undamaged" hegemonic Zionism, thus creating a model of sentimental commercial nationalism. Through the dialectic of disgust and enlightenment, revulsion and attraction, a hybrid model of nostalgic Zionism is constructed, constantly maneuvering between spatial and temporal dimensions in order to constitute an Israeli identity through its relation to India and the practices of neoliberal tourism.

تصويب بجهاز تحكّم عن بعد: تلعثم ما بعد كولونيالي وحنين صهيوني في رحلة "ولادة نجم" إلى الهند
أران ليفيو

تركّز المقالة على البرنامج الشعبي "ولادة نجم" الإسرائيلي الذي انتقل إلى الهند بغية البحث عن قدرات موسيقية بين الرحالة الإسرائيليّين هناك. يتم تمثيل الهند في هذا البرنامج بوصفها حيّزًا متلعثمًا يعكس خصائص معينة مستمدّة من الرواية الاستشراقية التقليدية، ولكن يتم "تنقيتها" بواسطة مصفاة تعتمد الوعي الذاتي النقدي والتهكّم والتي تُستخدم على ما يبدو لأول وهلة كلقاح مناعة يعتبر جزءًا لا يتجزأ من الرواية ذاتها. ومن الناحية الحيّزية، يُنظر إلى الهند بوصفها "الآخر" المطلق: تخلّف وغياب التطوّر وسواد الوسخ. ولكن على محور الزمن، فإن التمثيلات الاستشراقية "الإيجابية"، مثل "البساطة" و"الأصالة"، تُنتج رغبة جامحة تعتمد الحنين إلى الماضي. يمثّل هؤلاء الرحالة على ما يبدو الصهيونية السائدة قبل تشويهها، وبهذا فإنهم يقدمون خدمة لبرنامج "ولادة نجم" لاستحداث أنموذج للقومية التجارية العاطفية. وعليه، انطلاقًا من العلاقة الجدلية بين الرفض والانجذاب يتم بناء أنموذج هجين يجمع بين الحنين الصهيوني الذي يستخدم الحيّز الهندي وممارسات السياحة الليبرالية الجديدة بغية تعريف الهوية الإسرائيلية.