ממלא מקום

 "איפה שיש אנשים יש זבובים": חרקים, אנשים ושאלת האתנוגרפיה הרב-מינית – המקרה של החקלאות בערבה

גישה חופשית הורדה
  • תיאור

תיאור מוצר

 "איפה שיש אנשים יש זבובים": חרקים, אנשים ושאלת האתנוגרפיה הרב-מינית – המקרה של החקלאות בערבה

לירון שני

 

בשנים האחרונות אנו עדים לפריחה של מחקר על היחסים בין אדם לחיה – מחקר אשר קורא תיגר על הגבולות של מה שנחשב עד כה ל"חברתי". ואולם השאלה אם ניתן לערוך אתנוגרפיה של האנושי והלא אנושי נותרה ללא מענה מספק. מאמר זה, המתמקד בזבובים ובחרקים, אשר אינם נוכחים בדרך כלל במחקרים על האנושי והלא אנושי, מציע מבט אחר על יחסי אדם–חיה.

הערבה הצפונית, אזור מדברי שבו פעילות חקלאית נרחבת, היא מהאזורים המובילים כיום בשימוש בהדברה ביולוגית: שימוש בחרקים אשר נוצרו וגודלו בידי בני אדם לצורך חיסול חרקים מזיקים בחקלאות. המאמר מתמקד בזבוב הים התיכון – מין פולש הנחשב לחרק מזיק אשר מסכן את ייצוא התוצרת החקלאית – ובחרקים נוספים המשמשים להדברה הביולוגית.

בהתבסס על מחקר אתנוגרפי באזור הערבה הצפונית, שנמשך שש שנים, המאמר מראה כיצד גבולות ההפרדה בין האנושי והלא אנושי ובין הטבע לתרבות הם מרחבים דינמיים אשר משתנים ומתעצבים בעקבות לחצים ושינויים פוליטיים וכלכליים. ואולם למרות השינוי ביחסים בין האדם לבין זבובים וחרקים אחרים בערבה ועיצוב מחדש של הגבולות ביניהם, נשמרת ההפרדה הבסיסית בין האנושי והלא אנושי ובין הטבע לתרבות. המאמר מאתגר את התיאוריות האחרונות במחקר על יחסי אדם–חיה ותוהה על היכולת לערוך אתנוגרפיה של האנושי והלא אנושי. בניגוד לתפיסה הרווחת בספרות על האנושי והלא אנושי, אשר מתיימרת למתוח את הסוכנות החברתית גם אל הלא אנושי, המאמר מתמקד בפעילות האדם עצמו אשר יוצרת את המרקם החברתי עם הלא אנושי. למרות זאת, המאמר מראה כיצד הבנת קשרי הגומלין בין האנושי והלא אנושי הכרחית להבנת מגוון תהליכים חברתיים.

“Where There Are People, There are Flies”: Anthropological Notes on People and Insects in the Arava

Liron Shani

Studies on the relations between humans and animals—a field of research that challenges the boundaries of what had been previously considered “social”—have mushroomed in recent years. As yet, however, there is no satisfactory answer to the question of whether it is possible to conduct ethnography of both the human and the nonhuman. This article, which focuses on flies and insects, which are usually not present in studies of the human and nonhuman, offers a different perspective on human–animal relations.

The northern Arava, a desert area in which there is widespread agricultural activity, is a leader in the use of biological pest control: the use of insects that were created and bred by humans to eradicate agricultural pests. The article focuses on the Mediterranean fruit fly—an invasive species considered a pest endangering the export of agricultural products—and other insects used for biological pest control.

On the basis of ethnographic research in the northern Arava, conducted over six years, the article shows how the boundaries separating the human and the nonhuman and separating nature and culture are dynamic spaces that are changing and being shaped in the wake of political and economic pressures and changes. Nevertheless, despite the change in the relations between humankind and flies and other insects in the Arava and the reshaping of the boundaries between them, the fundamental separation between human and the nonhuman, between nature and culture, remains. The article challenges the most recent theories regarding the relations between humans and animals and rethinks the nonhuman. In contrast to the prevailing view in the literature on the human and the nonhuman, which claims to extend social agency to the nonhuman, the article focuses on human activity itself that creates the social web with the nonhuman. Nevertheless, the article shows how an understanding of the mutual relations between the human and the nonhuman is essential for understanding a variety of social processes.

"أينما وُجد الأشخاص عُثر على الذباب": حشرات، أشخاص ومسألة الإثنوغرافيا متعدّدة الجنس – حالة الزراعة في وادي عربة

ليرون شني

نشهد في السنوات الأخيرة ازدهارًا لبحث العلاقات بين الإنسان والحيوان – وهو بحث يتحدّى حدود ما أطلق عليه حتى وقت قريب بالـ"اجتماعي". ولكن يبقى التساؤل فيما إذا كان يمكن إجراء إثنوغرافيا للبشري وغير البشري بلا جواب شاف. تقترح المقالة الحالية، التي تركّز على الذباب والحشرات وهي الكائنات غير المعالجة بتاتًا في الأبحاث بشأن البشري وغير البشري، منظورًا مغايرًا حول العلاقة بين الإنسان والحيوان.

يعتبر وادي عربة الشمالي، وهي منطقة صحراوية مليئة بالنشاطات الزراعية الواسعة، من المناطق الأكثر استخدامًا حاليًا للمكافحة الحيوية: استخدام حشرات أوجدها الإنسان ورعاها لمحاربة حشرات أخرى مضرّة بالمحاصيل الزراعية. تركّز المقالة على ذبابة البحر المتوسط – صنف من الحشرات الضارّة جدًا لتصديق المحاصيل الزراعية – وعلى حشرات أخرى تستخدم في المكافحة الحيوية.

استنادًا إلى بحث إثنوغرافي في شمال وادي عربة، الذي استمر على مدار ست سنوات، تؤكّد المقالة على أن الحدود الفاصلة بين البشري وغير البشري وبين الطبيعة والحضارة إنما هي أحيزة دينامية غير ثابتة وتتغيّر وتتشكّل في أعقاب ضغوطات وتحوّلات سياسية واقتصادية. ولكن بالرغم من التغيّر في العلاقات بين الإنسان الذباب والحشرات الأخرى في وادي عربة وتشكيل جديد للحدود الفاصلة بينها، إلاّ أنَّ الفصل الأساس بين البشري وغير البشري وبين الطبيعة والحضارة بقي ثابتًا. تتحدّى المقالة هذه النظريات الأخيرة المستخدمة في الأبحاث حول العلاقة بين الإنسان والحيوان وتتساءل بشأن القدرة لإجراء أبحاث إثنوغرافية حول البشر وغير البشر. خلافًا للمفهوم السائد في الأدبيات حول البشري وغير البشري، والتي تسحب المخاطر الاجتماعية البشرية على ما هو غير بشري، تتمحور المقالة الحالية حول نشاطات الإنسان نفسه التي تخلق الحيز الاجتماعي الذي يضم غير البشري بداخله. بالرغم من ذلك، توضح المقالة كيف أنَّ فهم العلاقات المتبادلة بين البشري وغير البشري ضرورية لفهم السيرورات الاجتماعية المختلفة.

+ תקציר

 "איפה שיש אנשים יש זבובים": חרקים, אנשים ושאלת האתנוגרפיה הרב-מינית – המקרה של החקלאות בערבה

לירון שני

 

בשנים האחרונות אנו עדים לפריחה של מחקר על היחסים בין אדם לחיה – מחקר אשר קורא תיגר על הגבולות של מה שנחשב עד כה ל"חברתי". ואולם השאלה אם ניתן לערוך אתנוגרפיה של האנושי והלא אנושי נותרה ללא מענה מספק. מאמר זה, המתמקד בזבובים ובחרקים, אשר אינם נוכחים בדרך כלל במחקרים על האנושי והלא אנושי, מציע מבט אחר על יחסי אדם–חיה.

הערבה הצפונית, אזור מדברי שבו פעילות חקלאית נרחבת, היא מהאזורים המובילים כיום בשימוש בהדברה ביולוגית: שימוש בחרקים אשר נוצרו וגודלו בידי בני אדם לצורך חיסול חרקים מזיקים בחקלאות. המאמר מתמקד בזבוב הים התיכון – מין פולש הנחשב לחרק מזיק אשר מסכן את ייצוא התוצרת החקלאית – ובחרקים נוספים המשמשים להדברה הביולוגית.

בהתבסס על מחקר אתנוגרפי באזור הערבה הצפונית, שנמשך שש שנים, המאמר מראה כיצד גבולות ההפרדה בין האנושי והלא אנושי ובין הטבע לתרבות הם מרחבים דינמיים אשר משתנים ומתעצבים בעקבות לחצים ושינויים פוליטיים וכלכליים. ואולם למרות השינוי ביחסים בין האדם לבין זבובים וחרקים אחרים בערבה ועיצוב מחדש של הגבולות ביניהם, נשמרת ההפרדה הבסיסית בין האנושי והלא אנושי ובין הטבע לתרבות. המאמר מאתגר את התיאוריות האחרונות במחקר על יחסי אדם–חיה ותוהה על היכולת לערוך אתנוגרפיה של האנושי והלא אנושי. בניגוד לתפיסה הרווחת בספרות על האנושי והלא אנושי, אשר מתיימרת למתוח את הסוכנות החברתית גם אל הלא אנושי, המאמר מתמקד בפעילות האדם עצמו אשר יוצרת את המרקם החברתי עם הלא אנושי. למרות זאת, המאמר מראה כיצד הבנת קשרי הגומלין בין האנושי והלא אנושי הכרחית להבנת מגוון תהליכים חברתיים.

+ English

“Where There Are People, There are Flies”: Anthropological Notes on People and Insects in the Arava

Liron Shani

Studies on the relations between humans and animals—a field of research that challenges the boundaries of what had been previously considered “social”—have mushroomed in recent years. As yet, however, there is no satisfactory answer to the question of whether it is possible to conduct ethnography of both the human and the nonhuman. This article, which focuses on flies and insects, which are usually not present in studies of the human and nonhuman, offers a different perspective on human–animal relations.

The northern Arava, a desert area in which there is widespread agricultural activity, is a leader in the use of biological pest control: the use of insects that were created and bred by humans to eradicate agricultural pests. The article focuses on the Mediterranean fruit fly—an invasive species considered a pest endangering the export of agricultural products—and other insects used for biological pest control.

On the basis of ethnographic research in the northern Arava, conducted over six years, the article shows how the boundaries separating the human and the nonhuman and separating nature and culture are dynamic spaces that are changing and being shaped in the wake of political and economic pressures and changes. Nevertheless, despite the change in the relations between humankind and flies and other insects in the Arava and the reshaping of the boundaries between them, the fundamental separation between human and the nonhuman, between nature and culture, remains. The article challenges the most recent theories regarding the relations between humans and animals and rethinks the nonhuman. In contrast to the prevailing view in the literature on the human and the nonhuman, which claims to extend social agency to the nonhuman, the article focuses on human activity itself that creates the social web with the nonhuman. Nevertheless, the article shows how an understanding of the mutual relations between the human and the nonhuman is essential for understanding a variety of social processes.

+ Arabic

"أينما وُجد الأشخاص عُثر على الذباب": حشرات، أشخاص ومسألة الإثنوغرافيا متعدّدة الجنس – حالة الزراعة في وادي عربة

ليرون شني

نشهد في السنوات الأخيرة ازدهارًا لبحث العلاقات بين الإنسان والحيوان – وهو بحث يتحدّى حدود ما أطلق عليه حتى وقت قريب بالـ"اجتماعي". ولكن يبقى التساؤل فيما إذا كان يمكن إجراء إثنوغرافيا للبشري وغير البشري بلا جواب شاف. تقترح المقالة الحالية، التي تركّز على الذباب والحشرات وهي الكائنات غير المعالجة بتاتًا في الأبحاث بشأن البشري وغير البشري، منظورًا مغايرًا حول العلاقة بين الإنسان والحيوان.

يعتبر وادي عربة الشمالي، وهي منطقة صحراوية مليئة بالنشاطات الزراعية الواسعة، من المناطق الأكثر استخدامًا حاليًا للمكافحة الحيوية: استخدام حشرات أوجدها الإنسان ورعاها لمحاربة حشرات أخرى مضرّة بالمحاصيل الزراعية. تركّز المقالة على ذبابة البحر المتوسط – صنف من الحشرات الضارّة جدًا لتصديق المحاصيل الزراعية – وعلى حشرات أخرى تستخدم في المكافحة الحيوية.

استنادًا إلى بحث إثنوغرافي في شمال وادي عربة، الذي استمر على مدار ست سنوات، تؤكّد المقالة على أن الحدود الفاصلة بين البشري وغير البشري وبين الطبيعة والحضارة إنما هي أحيزة دينامية غير ثابتة وتتغيّر وتتشكّل في أعقاب ضغوطات وتحوّلات سياسية واقتصادية. ولكن بالرغم من التغيّر في العلاقات بين الإنسان الذباب والحشرات الأخرى في وادي عربة وتشكيل جديد للحدود الفاصلة بينها، إلاّ أنَّ الفصل الأساس بين البشري وغير البشري وبين الطبيعة والحضارة بقي ثابتًا. تتحدّى المقالة هذه النظريات الأخيرة المستخدمة في الأبحاث حول العلاقة بين الإنسان والحيوان وتتساءل بشأن القدرة لإجراء أبحاث إثنوغرافية حول البشر وغير البشر. خلافًا للمفهوم السائد في الأدبيات حول البشري وغير البشري، والتي تسحب المخاطر الاجتماعية البشرية على ما هو غير بشري، تتمحور المقالة الحالية حول نشاطات الإنسان نفسه التي تخلق الحيز الاجتماعي الذي يضم غير البشري بداخله. بالرغم من ذلك، توضح المقالة كيف أنَّ فهم العلاقات المتبادلة بين البشري وغير البشري ضرورية لفهم السيرورات الاجتماعية المختلفة.

קטגוריה: