הזמן שאחרי המהפכה: תיק עבודות בהשראת דוקומנטה חמש־עשרה

הזמן שאחרי המהפכה: תיק עבודות בהשראת דוקומנטה חמש־עשרה

אביטל ברק

תיק העבודות ״הזמן שאחרי המהפכה״ מתחיל בדוקומנטה חמש־עשרה אך מציע מסע מדומיין בזמן ובמרחב בעקבות אמנות וקולנוע מיליטנטיים, עוקב אחר השתנות הדימוי הנע מפילם לווידיאו, ומזמין לתנועה בין יבשות, מרחבים וזירות פעולה לאורך חמישים השנים האחרונות. הוא חוזר לאחור, אל מאבקי השחרור של שנות השישים והשבעים ואל הפסטיבלים הגדולים והתערוכות שהתקיימו ברחבי אפריקה, המזרח התיכון, אסיה ודרום אמריקה בעשורים אלו – רגע ייחודי בזמן, שהתאפיין בשיתופי פעולה הדוקים בין לוחמי חירות, אינטלקטואלים ואמנים ובקשרי סולידריות בין מאבקים שונים במה שכונה אז "העולם השלישי" וכיום מכוּנה הדרום הגלובלי. השתתפותם האינטנסיבית של אמנים במאבקים האלה הותירה ארכיונים שנוכחותם החוזרת בווריאציות שונות, בעבודות אמנות ובתערוכות עכשוויות, שומרת על המיתולוגיה של מאבק השחרור, אך בה בעת מכפיפה אותם להלכי המחשבה ולתפיסת הפוליטי של העשורים האחרונים. כמו הדוקומנטה עצמה, גם תיק העבודות כולל פרויקטים קולקטיביים לצד עבודות של יוצרים יחידים, עבודות שגם הן מורכבות מקולאז׳ ויזואלי של דימויים נעים מתקופות שונות. הפרויקטים המוצגים כאן מרחיבים את המחשבה על האופן שבו אמנות מתמקמת ביחס למאבקים פוליטיים, ועל ההשפעה של התמקמות זו על צורות ייצוג ותצוגה משנות השבעים ועד היום. הדימויים המלווים את תיק העבודות לקוחים מתוך סרטים ועבודות וידיאו, הצבה של חללי תצוגה וארכיונים של מאבקי שחרור ותנועות מאבק. זוהי תערוכה שמציגה תערוכות, מתבוננת בייצוג ובאופן הצגתו ובוחנת את השתנות המבט והפעולה הפוליטית־אסתטית.

The Time after the Revolution

Avital Barak

The portfolio "The Time after the Revolution" begins with documenta 15 but invites us on an imaginary journey in time and space following militant art and cinema, traces the transformation of the moving image from film to video, and takes us on an excursion between continents, spaces and sites of action over the last 50 years. It goes back to the 1960s and 70s liberation movements and the large festivals and exhibitions that took place throughout Africa, the Middle East, Asia, and South America in those decades – a unique point in time characterized by close cooperation between freedom fighters, intellectuals, and artists, and ties of solidarity between different struggles in what was then called the Third World and now is called the Global South. The intensive participation of artists in the struggles left archives in its wake. Their returned presence in different variations in contemporary works of art and exhibits preserves the mythology of the liberation struggle, but at the same time subjects it to the modes of thinking and concepts of the political of the last decades. Like the documenta itself, the portfolio too contains collective projects alongside works by individual artists, works that are also comprised of a visual collage of moving images from different time periods. The projects shown here expand our thought about the ways that art positions itself in relation to political struggles, and the impact of that positioning on ways of representation and presentation from the 1970s to the present. The images that accompany the portfolio are taken from films and video works, installations in exhibiting spaces, and archives of liberation struggles and movements. This is an exhibit that displays exhibits, looks at representation and how it is presented, and examines the changing of the gaze and the political-aesthetic act.

 زمن ما بعد الثورة: ملف أعمال بإلهام من دوكومنتا الخامس عشر

أڤيتال براك

يبدأ ملفّ أعمال "زمن ما بعد الثورة" من دوكومنتا الخامس عشر ولكنّه يقدّم رحلة متخيّلة في الزمان والمكان تتتبّع الفن النضاليّ والسينما، وتتتبّع الصور المتحرّكة من الفيلم إلى الفيديو، وتدعو إلى التنقّل بين القارات والمساحات وميادين العمل على مدى الخمسين سنة الماضية. يعود الملفّ إلى نضالات التحرير في الستينيّات والسبعينيّات وإلى المهرجانات والمعارض الكبرى التي أقيمت في جميع أنحاء أفريقيا والشرق الأوسط وآسيا وأمريكا الجنوبيّة في تلك العقود – وهي لحظة فريدة من نوعها، اتسمت بالتعاون الوثيق بين المناضلين من أجل الحرية والمثقفين والفنانين، وبربط أواصر التضامن بين مختلف النضالات فيما كان يسمى آنذاك "العالم الثالث" ويسمى اليوم بالجنوب العالميّ. إنّ المشاركة المكثّفة للفنانين في هذه النضالات تركت أرشيفات يحافظ حضورها المتكرّر، بأشكال مختلفة عبر الأعمال الفنيّة والمعارض المعاصرة، على أساطير النضال من أجل التحرّر، لكنّه في الوقت نفسه يُخضعها لأنماط التفكير والإدراك السياسيّ السائدة في العقود الماضية. مثل دوكومنتا نفسها، يتضمّن ملف الأعمال أيضًا مشاريع جماعيّة إلى جانب أعمال لمبدعين أفراد، وهي أعمال تتكوّن أيضًا من كولاج بصريّ لصور متحرّكة من فترات مختلفة. توسّع المشاريع المعروضة هنا التفكير في الكيفية التي يتموضع فيها الفن نسبة للصراعات السياسيّة، وفي تأثير هذا التموضع على أشكال التمثيل والعرض من السبعينيّات إلى اليوم. الصور المصاحبة لملف الأعمال مأخوذة من أفلام وأعمال فيديو، ومن فضاءات عرض وأرشيفات نضالات وحركات تحرّريّة. إنّه معرض يعرض معارض أخرى، وينظر إلى التمثيل وطريقة عرضه، ويدرس تغيّر المنظور والفعل السياسيّ-الجماليّ.